Τι κι αν οι ίδιοι οι Coen δηλώνουν πως πρόκειται για την πιο μέτρια ταινία τους, το δηλητηριώδες μαύρο χιούμορ, η σκοτεινή ατμόσφαιρα και η εντυπωσιακή κινηματογράφηση κάνουν το Blood Simple να φαντάζει ως ένα από τα καλύτερα ντεμπούτα και, σχεδόν τριάντα χρόνια μετά, ο σαρκασμός του εξακολουθεί να ηχεί ισχυρός. Στην είδηση ότι ο Zhang Yimou, εξέχων εκπρόσωπος της Πέμπτης Γενιάς της κινέζικης κινηματογραφίας, ανέλαβε να το επισκεφτεί πρώτα έρχεται η απορία, στη συνέχεια το αναμφισβήτητο ενδιαφέρον και στο τέλος η ίδια η ταινία. Μια μετριότατη φάρσα, κάτι σαν ανέμπνευστος Woody Allen της Love and Death περιόδου, μία HD γυαλάδα που λειτουργεί αρνητικά στην αισθητική αποτίμηση και, εν τέλει, μια υπενθύμιση της πραγματικής αξίας του κοενικού διαμαντιού. Το μόνο που μένει είναι η αναγνώριση για μια φρέσκια προσαρμογή και όχι για απλή επανάληψη του πρωτότυπου φιλμ, μία - δύο σκηνές που θυμίζουν πως ο Yimou υπήρξε κάποτε ένας κορυφαίος στιλίστας της έβδομης τέχνης και η εντυπωσιακή αφηγηματική οικονομία.
Αχιλλέας Παπακωνσταντής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου