Το εν Ελλάδι συνάφι της κινηματογραφικής κριτικής δεν το είχα ποτέ μου σε ιδιαίτερη υπόληψη, κι ομολογώ πως όσο περνούν τα χρόνια, τόσο μεγαλώνει και η απογοήτευσή μου. Δεν είναι μόνο η αναλυτική σκέψη που απουσιάζει, είναι πάνω από όλα η προσωπική ματιά, εκείνη που θα ξεχωρίσει από τον ομογενοποιημένο σωρό, θα μαρτυρήσει την ιδιαίτερη επαφή του κριτικού με το φιλμ που μόλις είδε και θα αποκαλύψει τα κρυμμένα επίπεδα ενός δημιουργήματος που θέλουμε να αποκαλούμε "έργο τέχνης", αλλά, τελικά, το αντιμετωπίζουμε πρωτίστως ως "προϊόν".
Υπάρχουν βέβαια και οι φωτεινές εξαιρέσεις...
Ο Ηλίας Δημόπουλος κατέχει αναμφισβήτητα θέση ανάμεσα στις πιο λαμπρές εξ αυτών. Το βλέμμα που κατευθύνει στην μεγάλη οθόνη είναι ένας σπάνιος συνδυασμός προσωπικού πάθους και βαθιάς γνώσης του αντικειμένου. Κι ο λόγος του είναι απόλυτα ειλικρινής. Το ύφος της γραφής του είναι ένα και το αυτό με εκείνο που συναντάς στην προφορική επαφή μαζί του και πίστεψέ με, αν θελήσεις να συνομιλήσεις με τον Ηλία για μία ταινία, θα πρέπει να πας καλά "προετοιμασμένος". Η διεισδυτικότητα της σκέψης του θα σου αποκαλύψει τις "στιγμές" εκείνες (the 25th frame-s) που, πριν την παρέμβασή του, είχαν περάσει απαρατήρητες, μα ύστερα από αυτήν άλλαξαν εξ ολοκλήρου τον τρόπο με τον οποία συλλογίζεσαι ένα φιλμ. Κι αυτό ακριβώς οφείλει να επιτελεί ένας κριτικός/θεωρητικός του κινηματογράφου.
Γνώρισα τον Δημόπουλο μέσα από τα κείμενά του στο περιοδικό Σινεμά, δέκα και βάλε χρόνια πριν. Όταν άρχισα να εξοικειώνομαι με την blogόσφαιρα, ο δικός του χώρος (εν ονόματι Days of Wine and Roses) ήταν το πρώτο μου bookmark. Στη συνέχεια γίναμε φίλοι, είχα και την τιμή να συνεργαστώ μαζί του σε ένα πολυσυλλεκτικό blog δικής του εμπνεύσεως (προσπάθεια στην οποία νιώθω πως, δυστυχώς, τον απογοητεύσαμε), ενώ τα τελευταία χρόνια επισκέπτομαι το καινούριο του ιστότοπο, διαβάζοντας και ξαναδιαβάζοντας κινηματογραφικά κείμενα που, εκτός των άλλων, συνιστούν και μιας πρώτης τάξεως πηγή έμπνευσης.
Τώρα, θα έχω κι ένα βιβλίο του για να διαβάζω. Το 25ο Κάδρο μόλις κυκλοφόρησε, τελείως αυτοχρηματοδοτημένο κι αυτοδιανεμόμενο, κι όπως εξηγεί ο ίδιος ο συγγραφέας : "Στις περίπου 250 σελίδες του υπάρχουν 99+1 κριτικές μου για ταινίες, μια σειρά από κείμενα που περιέχουν πολλά από τα πράγματα που θεωρώ χρέος μου να συνεισφέρω στην κουβέντα περί σινεμά." Έχοντας πολύχρονη, προσωπική επαφή με τα γραπτά του, μπορώ να εγγυηθώ όχι μόνο ένα θησαυρό της κινηματογραφικής λογοτεχνίας, αλλά και μια διαχρονική "παρέα" για όλους τους αναγνώστες που αγαπούν το σινεμά. Ένα βιβλίο που έλειπε από τον ελληνικό χώρο και που αξίζει τη στήριξη όλων μας. Άλλωστε, από τέτοιες πρωτοβουλίες χτίστηκε το σινεμά: αναλογίζομαι τον Jack να περιφέρει στα μπράτσα του τις μπομπίνες της νέας του ταινίας στις Κάννες πίσω στα 70's. Passion, my friends...
Το βιβλίο κοστίζει 15 ευρώ συν τα ταχυδρομικά. Μπορείτε να επικοινωνήσετε με τον Ηλία στις διευθύνσεις ildimo77@yahoo.gr και https://www.facebook.com/ilias.dimopoulos.161?ref=tn_tnmn.
Ή μπορείτε να επισκεφτείτε το blog του, http://invincibledefeat.blogspot.ch και να αφήσετε εκεί κάποιο σχόλιο.
Αχιλλέας Παπακωνσταντής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου