TOP TEN ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ 3 - Μαριάννα Ράντου

1. THE USUAL SUSPECTS

Αν δεν πίστεψες την αφήγηση του Verbal, αν δεν νόμισες ότι η σκοτεινή σκιά πίσω σου μπορεί να είναι ο Keyser Soze, αν δεν σου κόπηκε η ανάσα όταν έσπασε η πορσελάνη Kobayashi και δεν έπεσες στον ιστό που σχεδίασε ο Chris McQuarrie κι έστησε ο Bryan Singer, τότε είδες ένα απλό αστυνομικό θρίλερ και όχι ένα από τα συγκλονιστικότερα φιλμ νουάρ που έχουν γυριστεί ποτέ. Και, συμπτωματικά, την αγαπημένη μου ταινία της δεκαετίας.

2. TROIS COULEURS

Τρείς ταινίες σαν μία, τα τρία κεφάλαια ενός βιβλίου που θα μπορούσε να μιλάει για τη Γαλλία, για την Πολωνία, για την ενωμένη Ευρώπη, για τον Κισλόφσκι, για τις σχέσεις, για την ελευθερία, για την πίστη, για την αδελφότητα, για την ελπίδα, για την ισότητα, για την αγάπη -αλλά που τελικά μιλάει για σένα.

3. DECONSTRUCTING HARRY

Πιθανότατα ο Woody Allen να έχει γράψει και καλύτερα απ’ το συγγραφικό μπλοκ του Harry Block (ακόμα και μέσα στην ίδια δεκαετία των 90s). Όμως το Deconstructing Harry περιέχει ένα από τα πιο ευφυή ευρήματα του δαιμόνιου Woody που συμπυκνώνει σε μία σκηνή σχεδόν όλη του την φιλοσοφία: πρωτότυπο, με χιούμορ κοφτερό και ξεκαρδιστικό, με μια πινελιά σουρεαλισμού και υπερβολής, μα ταυτόχρονα τόσο ασύλληπτα observational και περιεκτικό που σου αφήνει μια πικρή, μελαγχολική επίγευση και διάθεση ενδοσκόπησης για όλες τις αλήθειες που κρύβει –το εύρημα του out of focus Robin Williams θα είναι για πάντα ένα από τα πιο αγαπημένα μου πράγματα σε ολόκληρη την φιλμογραφία του (και ένας από τους άπειρους λόγους που γυρνώ και ξαναγυρνώ σ’ αυτή την ταινία).

4. CHUNGKING EXPRESS

‘If memories could be canned, would they also have expiry dates? If so, I hope they last for centuries’. Το φιλμ είναι η κονσέρβα και μέσα το Chunking Express μια ανάμνηση που θα κρατάει για αιώνες.

5. THE AGE OF INNOCENCE

Πόση ματαιωμένη ζωή μπορείς να ζήσεις χωρίς να γυρίσεις για να ρίξεις μια ματιά στις στιγμές που δεν έζησες; Και πόσο πολύ μπορείς να κλάψεις με βουβούς λυγμούς χωρίς να πλημμυρίσουν τα μέσα σου; Ίσως ο Scorsese να μην φαινόταν ο πιο κατάλληλος υποψήφιος για να μας δώσει τις απαντήσεις, κι όμως αυτός, των ‘σκληρών’ Κακόφημων Δρόμων, του Τράβις, και της μαφίας των Goodfellas, αποδείχθηκε ο ιδανικός για να ξεδιπλώσει με σπαρακτική καθαρότητα την απερίγραπτη σκληρότητα που έκρυβε η «αθωότητα» της Edith Wharton.

6. SEVEN

O Jοhn Doe θα με στοιχειώνει για πάντα. Δεν έχω άλλα επιχειρήματα.

7. AMERICAN BEAUTY (Happiness)

Τυπικά την θέση παίρνει το American Beauty, ως ταινία προσωπικής μου κινηματογραφικής αφύπνισης. Αλλά στην πραγματικότητα η ταινία-τομή στην αμερικανικό suburban dream ήταν το Happiness, κι ας χρειάστηκαν κάποια χρόνια για να το αντιληφθώ.

8. CASINO

Ίσως εδώ να ταίριαζε με «αντικειμενικά» κριτήρια το Goodfellas –μα εγώ αυτό το τρίωρο έπος που είναι το Casino θα το βλέπω πάντα σαν την επιτομή της ιστορίας της ανόδου και της πτώσης και μια συγκλονιστική παραβολή για την διαβρωτική δύναμη της πρόσκαιρης εξουσίας. Εξάλλου, δεν μπορώ παρά να την αγαπώ για τα λατρεμένα κοστούμια του Ace-Robert DeNiro.

9. THE BIG LEBOWSKI

Ο Dude αξίζει μια θέση, μόνο και μόνο για τα χρόνια που έκανε για να με κατακτήσει. Δεν ήταν ο λόγος που με έκανε να εκτιμήσω τους Cohen, αλλά ήταν η ταινία που με έκανε –εκ των υστέρων– να καταλάβω ότι μπορώ να τους αγαπήσω.

10. THE TRUMAN SHOW

Ίσως το έχω δει λιγότερες φορές από κάθε άλλη ταινία στη λίστα, μα η ιστορία του Τρούμαν μ’ έχει επηρεάσει τόσο βαθιά και με τρόπο τόσο θεμελιώδη, που η απουσία της από αυτή τη λίστα θα ήταν ανειλικρινής. Και μπορεί ο ακούσιος εγκλεισμός του Τρούμαν στην τηλε-φυλακή να μου προκαλούσε ανέκαθεν απεριόριστη θλίψη, όμως το (όντως χλιαρό) φιλόδοξο τέλος συνεχίζει να μου δίνει παρηγοριά. Τότε την έλεγα προφητική. Σήμερα καταλαβαίνω πως ήταν απλώς επίκαιρη.
Good morning, and in case I don’t see ya, good afternoon, good evening, and good night!

Μαριάννα Ράντου