1991Dances with Wolves του Kevin Costner
Ποιος έπρεπε να κερδίσει: Το Goodfellas. Θέλει και ρώτημα;
Πώς βρέθηκες εδώ; Το Ghost μπορεί να ήταν η αγαπημένη ενοικίαση της vhs, σχολικής εποχής μας αλλά στα Όσκαρ πώς βρέθηκε;
1992
The Silence of the Lambs του Jonathan Demme
Ποιος έπρεπε να κερδίσει: Το Silence of the Lambs. Αν και το JFK είναι ομολογουμένως εντυπωσιακό σινεμά και το Bugsy η καλύτερη ταινία του Levinson - ό,τι και να σημαίνει αυτό.
Πώς βρέθηκες εδώ; Το The Prince of Tides μπορεί να μην έπεισε τη Streisand να παρατήσει τη σκηνοθεσία, έπεισε εμάς όμως να μη ξανασχοληθούμε. Κρίμα για τον Nolte.
1993
Unforgiven του Clint Eastwood
Ποιος έπρεπε να κερδίσει; Το Unforgiven βέβαια. Αν και Howard’s End και The Crying Game είναι σπουδαία φιλμ.
Πώς βρέθηκες εδώ; Το Scent of a Woman του αναιμικού Martin Brest - κι ας χάρισε στον Pacino το Όσκαρ.
1994
Schindler’s List του Steven Spielberg
Ποιος έπρεπε να κερδίσει; Το The Remains of a Day. Έτσι απλά.
Πώς βρέθηκες εδώ; Το The Fugitive είναι μια πολύ δυνατή περιπέτεια και μια ευχάριστη εναλλακτική στη δήθεν σοβαροφάνεια του θεσμού.
1995
Forrest Gump του Robert Zemeckis
Ποιος έπρεπε να κερδίσει; Το Pulp Fiction – το μεγαλύτερο σφάλμα της Ακαδημίας στα 90’s
Πώς βρέθηκες εδώ; Το Forrest Gump. Αν και ξέρουμε πώς φτάνει μια τέτοιας ιδεολογίας ταινία στην κορυφή στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού…
1996
Braveheart του Mel Gibson
Ποιος έπρεπε να κερδίσει; Σε μια χρονιά που έλειπε το σπουδαίο φιλμ, μόνο το Sense and Sensibility του Ang Lee ίσως να το άξιζε εξίσου και παραπάνω.
Πώς βρέθηκες εδώ; Το Babe το γουρουνάκι. Σοβαρά τώρα, η πιο άκυρη υποψηφιότητα της δεκαετίας…
1997
The English Patient του Anthony Minghella
Ποιος έπρεπε να κερδίσει; Το The English Patient. Υπόδειγμα μελοδράματος (κι όχι μελό) και μεταφοράς στο σινεμά ενός λογοτεχνικού αριστουργήματος. Ακόμα κι απέναντι στα εξαιρετικά Secrets & Lies και Fargo.
Πώς βρέθηκες εδώ; Ο γλυκερός Jerry Maguire. Αν και παραμένει μια μικρή ένοχη απόλαυση.
1998
Titanic του James Cameron
Ποιος έπρεπε να κερδίσει; Ο Τιτανικός. Αν ήσουν αγοράκι το μισούσες μέχρι θανάτου, αν ήσουν κορίτσι το λάτρευες μέχρι θανάτου. Τώρα πια, ας το αφήσουμε να αναδειχτεί ως την πολύ καλή ταινία που πραγματικά είναι.
Πώς βρέθηκες εδώ; Αυτή τη χρονιά όλα δικαιολογούν τη θέση τους. Ακόμα και το Good Will Hunting.
1999
Shakespeare in Love του John Madden
Ποιος έπρεπε να κερδίσει; Το The Thin Red Line. Πραγματικό έγκλημα.
Πώς βρέθηκες εδώ; Το Shakespeare in Love. Πάνε καλά εκεί στην Ακαδημία;
2000
American Beauty του Sam Mendes
Ποιος έπρεπε να κερδίσει; To The Insider με κλειστά τα μάτια.
Πώς βρέθηκες εδώ; Το The Cider House Rules δικαιολογείται μόνο στη Charlize και στην εξαιρετική φωτογραφία. Αν φτάνουν κι αυτά δηλαδή…
Αχιλλέας Παπακωνσταντής
7 σχόλια:
Διαφωνώ για τα βραβεία 97 και 2000, προτιμώ Fargo και American beauty..όπως και να χει μπράβο για ακόμα ένα ωραίο άρθρο σε ένα ωραίο αφιέρωμα γροθιά στην βαρεμάρα
"Σε μια χρονιά που έλειπε το σπουδαίο φιλμ" (όσκαρ 1996) εννοείς από αυτά που ήταν υποψήφια, έτσι; Διότι πιστεύω ότι το 1995 βγήκαν οι περισσότερες καλύτερες ταινίες της δεκαετίας.
:-)
Tit Sok,
Δεκτό για το 97, αν και μετά τον Minghella θα έβαζα την ταινία του Leigh. Αλλά για το 2000, no way brother.
zisis,
Εννοείται!! Αναφέρομαι αποκλειστικά στην πεντάδα των υποψήφιων. Αλλιώς, Heat και Casino μόνο σαν πρώτες σκέψεις είναι πέντε κλάσεις πάνω.
To Babe το γουρουνάκι σε γράφει στα @@ του.
Με αγάπη πάντα
Καλά σίγουρα. Αυτό έχει κάμποσες υποψηφιότητες στα Όσκαρ, εγώ έχω ένα blog.
Υ.Γ. Το πρόβατο με ζαρτιέρες του Woody δεν άξιζε κι αυτό Όσκαρ και κόκκινα χαλιά; Όχι αλήθεια τώρα.
Γιατί τόσο μίσος με το Good Will Hunting?
George,
Το σχόλιό σου με παρακίνησε να ξαναδώ το φιλμ, μπας και διαπιστώσω κάτι διαφορετικό. Λοιπόν, ενδεχομένως είναι σε στιγμές συγκινητικό, αλλά - όπως και την πρώτη φορά - το βρήκα προβλέψιμο, κοινότυπο και δεν μπορώ να πω ότι εντυπωσιάστηκα από την προβληματική του. Ούτε καν συμφωνώ με τις "ψυχαναλυτικές" ερμηνείες που δίνει. Σε καμία περίπτωση δεν είναι κακό φιλμ, αλλά δεν το θεωρώ κάτι αξιοπρόσεκτο.
Δημοσίευση σχολίου