Στο βασίλειο της ζούγκλας, ο άνθρωπος όχι απλά είναι μέλος αλλά κατέχει μια θέση περίοπτη. Γιατί πέρα από κάθε ένστικτο και κάθε κίνηση αυθόρμητης φύσης, κρύβεται η διανοητική επιλογή. Και αυτός ο κυκεώνας βίας, ο θανατερός κύκλος που ολοένα σφίγγει, είναι πιο αποπνικτικός ακριβώς επειδή τον διαλέξαμε. Με μια δεξιοτεχνία που δε βαραίνει τον ρεαλισμό του και μια αφηγηματική ωριμότητα που εκπλήσσει, ο David Michod μας συστήνεται ως το next big thing του κινηματογράφου της Αυστραλίας - και όχι μόνο. Κι ας επέρχεται μια αναπόφευκτη σεναριακή κοιλιά μετά την πρώτη ώρα, κι ας μένουν αδικαιολόγητες κάποιες αποφάσεις βασικών χαρακτήρων. Δεν απαιτείς από κάποιον να συναγωνιστεί με το ντεμπούτο του κιόλας το Goodfellas, ειδικά όταν σε αναγκάζει να ελπίζεις κάτι τέτοιο για το μέλλον.
Αχιλλέας Παπακωνσταντής
1 σχόλιο:
Εκπληξη και για μενα αλλα για να επανελθουμε στην φυσιολογικη διασταση αποψεων που μας διακρινει, η ταινια απογειωνεται μετα την πρωτη ωρα..το πρωτο μισο θελει συμμαζεμα απο παντου και ειναι οριακα ανεκτη..μορφη ο πιτσιρικας,μεγαλες προσδοκιες για το μελλον απο τον σκηνοθετη
Δημοσίευση σχολίου