Βοηθούμενος από τα αλληλοσυνδεόμενα, πραγματικά εγκληματικά περιστατικά που έλαβαν χώρα στην Αμερική σε διάστημα είκοσι και βάλε χρόνων, ο Jarecki επιδιώκει να φτιάξει ένα μοντερνιστικό θρίλερ αφηγηματικής ανατροπής. Η λογοτεχνικής ευαισθησίας και δημοσιογραφικής εμπνεύσεως αλλαγή πλεύσης που επιχειρείται στο δεύτερο μισό πλασάρεται υπερβολικά άγαρμπα με το τελικό αποτέλεσμα να μοιάζει με άστοχη παράταξη δύο διαφορετικών φιλμ. Ο σκηνοθέτης του Capturing the Friedmans βρίσκεται σε γνώριμα θεματικά μονοπάτια, αλλά τα μυστικά της μυθοπλασίας μοιάζουν ξένα με την τεχνική του. Ryan Gosling και Kirsten Dunst δίνουν δυνατές ερμηνείες, καταδικασμένες όμως από τη συνολική μετριότητα του φιλμ.
Αχιλλέας Παπακωνσταντής
Τρίτη 2 Αυγούστου 2011
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Σοβαρή υποψηφιότητα για μια από τις χειρότερες ταινίες της τρέχουσας δεκαετίας. Τηλεγραφική αφήγηση δίχως ατμόσφαιρα, επίπλαστη δραματική έμφαση, χαρακτήρες καρικατούρες και δίχως εμβάθυνση. Έχει όλα τα χαρακτηριστικά μιας ταινίας που απέτυχε παντελώς σε όλους του στόχους που είχε η ίδια θέσει (μια σπουδή πάνω στην ατομική ψυχοπαθολογία και στην διαπλοκή)
Το Capturing the Friedmans όμως είναι εξαιρετικό ντοκυμαντέρ και μάλλον ο Jarecki εκεί πρέπει να επικεντρώσει τις μελλοντικές του προσπάθειες.
Δημοσίευση σχολίου