CANNES 2012 - Day 4, 19 Μαΐου

Lawless του John Hillcoat

Τρία χρόνια με το The Road, ο Hillcoat επιστρέφει με την αληθινή ιστορία των αδερφών Bondurant που άγγιξαν το αμερικάνικο όνειρο πουλώντας αλκοόλ την εποχή της ποτοαπαγόρευσης. Ο Αυστραλός σκηνοθέτης δηλώνει οπαδός των ταινιών είδους και για αρκετό καιρό έψαχνε μια καλή ιδέα για ένα γκανγκστερικό φιλμ διαφορετικό από τα άλλα. Τη λύση έφερε το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Matt Bondurant μαζί με την ιδέα να προστεθούν γενναίες δόσεις από το είδος του γουέστερν, στο οποίο έχει ήδη δώσει τα διαπιστευτήριά του προ επταετίας με το The Proposition. Πιο προσβάσιμο από εκείνο αλλά τελικά λιγότερο αξιομνημόνευτο, το Lawless αντιμετωπίστηκε σχεδόν ομόφωνα ως ένα εντυπωσιακά στιλιζαρισμένο φιλμ με εμφανή αδυναμία να αγγίξει βαθύτερες δραματουργικές χορδές. Το σίγουρο είναι πως με την εκπληκτική συνύπαρξη των Nick Cave (σεναριογράφος), Thomas Hardy, Guy Pearce, Jessica Chastain και Shia LaBeouf, η παρουσία του φιλμ στις Κάννες μας χάρισε την πιο cool συνέντευξη τύπου της πρόσφατης μνήμης.

Beyond the Hills του Cristian Mungiu 

Το φιλμ επικεντρώνεται στη σχέση ανάμεσα σε δύο γυναίκες που αφού μεγάλωσαν μαζί στο ίδιο ορφανοτροφείο, οι δρόμοι τους χωρίστηκαν. Η μία κατέληξε μετανάστρια στη Γερμανία, η άλλη αφοσιώθηκε στο Θεό βρίσκοντας καταφύγιο σε ένα μοναστήρι. Ο Mungiu δήλωσε ευθαρσώς ότι πρώτο του μέλημα υπήρξε να κάνει κάτι τελείως διαφορετικό από το άκρως πετυχημένο (και βραβευμένο με Χρυσό Φοίνικα) «4 Months, 3 Weeks, 2 Days». Το αποτέλεσμα είναι ένα εγκεφαλικό μελόδραμα, πιστό στον τραχύ μα απέριττο ρεαλισμό που πλέον μοιάζει σήμα κατατεθέν του Ρουμάνου σκηνοθέτη – κάτι σαν τη σκληρή εκδοχή των αδερφών Dardenne (το όνομα των οποίων εμφανίζεται στην παραγωγή του φιλμ) – με το δίπολο αγάπη-εγκατάλειψη να συνιστά τη θεματική σταθερά του. Το ζητούμενο σε ένα τέτοιας φύσεως εγχείρημα είναι το αποτέλεσμα να ξεπερνά τη στεγνή λιτότητα και να αγγίζει τα μεταφυσικά όρια μιας κινηματογραφικής κατάνυξης, όπως στα έργα του Dreyer, του Bresson ή, για να αντλήσουμε από τις πρόσφατες εμπειρίες στις Κάννες, στο αριστουργηματικό Περί Θεών κι Ανθρώπων του Beauvois. Εκεί ακριβώς μοιάζει το Beyond the Hills να βρίσκει τα όριά του, ωστόσο υπήρξαν αρκετοί που ενθουσιάστηκαν και με τον σκηνοθέτη του Habemus Papam για πρόεδρο της κριτικής επιτροπής, κανείς δεν πρέπει να ξεγράψει τον Mungiu στην κούρσα για τα πρωτοκλασσάτα βραβεία.  

Αχιλλέας Παπακωνσταντής