Οι Ευρωπαίοι χτίζουν χαρακτήρες, οι Αμερικάνοι αφηγούνται ιστορίες. Αυτή η χιλιοειπωμένη φράση αντικατόπτριζε για πολλά χρόνια μια πραγματικότητα στα κινηματογραφικά δεδομένα, ψήγματα της οποίας επιβιώνουν μέχρι και σήμερα. Πρώτα, όμως, η μετανάστευση πολλών σκηνοθετών (ή των προγόνων τους) από τη γηραιά ήπειρο στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού και - αρκετά αργότερα – η προσπάθεια του ευρωπαϊκού σινεμά να αφομοιώσει τις (εμπορικά) επιτυχημένες συνταγές των Αμερικανών, επέφερε μια επιμειξία με άνισα αποτελέσματα. Αν από τη μία πλευρά υπάρχει το ανθρωποκεντρικό μα ολότελα αμερικάνικο σινεμά του Scorsese, από την άλλη δύσκολα θα βρει κανείς παράδειγμα επιτυχημένου αφηγηματικού φιλμ στον εμπορικό κινηματογράφο της ηπείρου μας. Στις περισσότερες περιπτώσεις βρισκόμαστε ενώπιον χοντροκομμένων και αφελών αντιγραφών των υπερκινητικών χολιγουντιανών παραγωγών, χωρίς όμως νεύρο ή πειθώ (βλ. και προϋπολογισμό). Δυστυχώς, σε αυτήν την κατηγορία ανήκει και το Espion(s).
Το συννεφιασμένο Λονδίνο, τα ζιβάγκο του Canet και η γοητευτική γυναίκα του ύποπτου μεγαλοεπιχειρηματία αποπνέουν μια ρομαντική ατμόσφαιρα, έναν αέρα νοσταλγίας για τα παλιομοδίτικα κατασκοπευτικά φιλμ που κάθε σινεφίλ λατρεύει να χωρά στα σινεμασκόπ όνειρά του. Δεν είναι αρκετά όμως για να συγχωρέσεις στον, πρώην σεναριογράφο, Nicolas Saada την υποτονική έως αδιάφορη σκηνοθεσία του, τα άτσαλα άλματα στη διήγηση και, κυρίως, την κακή διεύθυνση των ηθοποιών του. Ο Guillaume Canet δεν είναι καθόλου κακός ερμηνευτής, το αντίθετο μάλιστα έχει αποδειχθεί ουκ ολίγες φορές στο παρελθόν. Ως ο πρώην υπάλληλος αεροδρομίου και νυν μυστικός πράκτορας Vincent, όμως, είναι το λιγότερο ανυπόφορος. Περιφέρει σε όλες τις σκηνές το χαμένο του βλέμμα και το μετέωρο ταλέντο του, λες και παρακαλά τον σκηνοθέτη του να διαλέξει επιτέλους τι ταινία θέλει να κάνει. Ασυναίσθητα ο θεατής θα νοσταλγήσει έναν Steve McQueen (για να μη φτάσει η σύγκριση μέχρι τον DiCaprio του Departed) και θα θυμάται το Espion(s) ως μια κακή ταινία που όμως λόγω ενδοκινηματογραφικών συνειρμών αδυνατεί να μισήσει.
Αχιλλέας Παπακωνσταντής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου