Si j'en ai perdu la tête

Γράμμα.
Ας μην υποκρινόμαστε άλλο.
Αυτός ο χώρος έγινε, καιρό πριν, η τελευταία ελπίδα για επικοινωνία μαζί σου. Προσπάθησα να τη χτίσω, με υπομονή.
Νομίζω πως πρέπει πια να αποδεχτώ ότι απέτυχα. Εκτός από δυο-τρεις φορές, μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού, τα μηνύματά μου έπεσαν στον κενό. Λογικό. Αλλού κοιτούσα, αλλού περ-πατούσες. Ελαφρά ή μη, δε θα το μάθω. Ελπίζω να το μάθει εκείνος που διάλεξες.

Οι αλλαγές, λένε, έρχονται όλες μαζί. Από ένα μέρος που έφερε μαζί του κατάρες εξαρχής, φεύγω. Ας μη μείνει μόνη της αυτή η φυγή.

Ξέρω ότι μιλάω μόνος μου και πως αυτά τα λόγια θα τα δουν μόνα μάτια τρίτων, ανεπηρέαστα, χαμογελαστά, ανέγγιχτα. Αλλά ελπίζω, έστω κι από εδώ, ότι όσα πήρες από μένα, θα σου σταθούν σύμμαχος στη συνέχεια, θα σου κρατούν το χέρι και θα σε οδηγήσουν στην ευτυχία. Είμαι αισιόδοξος για σένα. Κι ας μην είμαι για μένα. Ίσως κάποια στιγμή να μάθω να μην πονάω κι από κάπου να σε κοιτάω και να χαμογελάω από χαρά και περηφάνεια. Ίσως...
Απόψε θα μου επιτρέψεις να ξαναλυγίσω. Θα παίξω την μουσική που θα σφυρίζαμε ανέμελα το πρωί, πριν πούμε προσωρινά αντίο, πριν ξανανταμώσουμε το βράδυ. Σωστά;

Μου πήρες τα ποιήματα.
Μου πήρες τα τραγούδια.
Μου πήρες τα λάθη.
Κράτησες μόνο τα τελευταία. Ας είναι αυτό το πιο χρήσιμο για σένα.

Αστεράκι.

Through the crack eye lovely weather

Finish it

My mistakes were made for you...

Full of bother

Sit on a train, reading a book
Same damn planet every time i look
Try to relax and slow my heartbeat
Only works when i'm dead asleep
Been thinking and drinking all over the town
Must be gearing up for some kind of melt-down

All i am is a body floating down-wind

What's wrong?
Nothing
Are you sure nothing's wrong?
Yeah
But you're sad about something
Yeah
So tell me what
I don't know, I can't tell you

All i am is a body floating down-wind

Sit on a train, reading a book
Same damn planet every time i look
Try to relax and slow my heartbeat
Only works when i'm dead asleep
Been thinking and drinking all over the town
Must be gearing up for some kind of melt-down

As the express train passes the local
It moves by just like a paper boat
Although it weighs a million pounds
I swear it almost seems to float
And as we pass by each other
Our heads all full of bother
We can't look, we can't stop
We can't think, we can't stop
Because we're stuck in our own paths
And it's the way it always lasts
But i need something more from you