Back in the crowd, back to basics.
Για όσους αδυνατούν πλέον να αγαπήσουν. Για όσους δεν μπορούν να κάνουν ένα βήμα προς το μέλλον χωρίς αυτό να πλημμυρίζει από το παρελθόν. Για όσους επιζητούν απεγνωσμένα μία "άψυχη" κρυψώνα για τα μυστικά που βαραίνουν την καρδιά. Για τη φωτογραφική πανδαισία του Christopher Doyle, για τις οδυνηρά λυτρωτικές νότες του Shigeru Umembayasi. Για την εύθραυστη ομορφιά της Zhang Ziyi, τα μεγάλα μελαγχολικά μάτια της Faye Wong, το αινιγματικό βλέμμα της Gong Li. Μα πάνω από όλα, για το νικημένο από τη ζωή και το χρόνο μειδίαμα του Toni Leung.
Για να ξαναζήσουμε τις αγκαλιές που πλέον βασανίζουν τη μνήμη.
Έμεινα με το εισιτήριο στα χέρια.
Αν ερχόσουν τρέχοντας (your arms in the air), θα προλαβαίναμε το τρένο;
Καληνύχτα.
