Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2014

Αντί επιλόγου


Βλέποντας τις μέρες να γίνονται νύχτες κι αντίστροφα, χωρίς να χάνεις δευτερόλεπτο από το θέαμα της εναλλαγής, αποκτάς μια διαφορετική αντίληψη του χρόνου.
Κι έτσι μια απλή νυχτερινή βόλτα σε οδηγεί σε βασικές διαπιστώσεις για εκείνα που άλλαξαν και για όσα έμειναν ίδια.

Ήταν Νοέμβρης, είναι Οκτώβρης, αλλά οι δρόμοι της βροχής ήταν και είναι καθρέφτες λαμπεροί. Το δύο έγινε ένα, μα το δυστύχημα παραμένει πως για σένα το ένα έμεινε μισό. «Δεν περίμενα ποτέ ότι θα ζησω τέτοιο βράδυ», έλεγε η πονηρά χαμογελαστή φωνή. Τα λόγια έμειναν ίδια, μα τώρα η φωνή τους, ξερή και θλιμμένη, είναι η δική μου.

Be near me when my light is low

Και παγιδευμένος σε αυτόν τον οδυνηρό κύκλο, ξαφνικά συνειδητοποιείς για πρώτη φορά τι σημαίνει να γερνάς.
Είσαι πια γέρος
όταν κάθε πρωί που σε κοιτάς, έχεις πάντα εκείνο το αστείο κουστούμι και τη μάσκα του Pierrot, αλλά η αυθόρμητη διάθεση για το πρωινό σου τραγούδι έχει φύγει ανεπιστρεπτί
όταν ο ζωντανός καθρέφτης που έμαθες να κοιτάς για να θαυμάζεις τη ερωτευμένη σας μονάδα, κατοικείται από ένα πρόσωπο ξένο κι ένα βλέμμα ψυχρό σαν το θάνατο
όταν συνειδητοποιείς ότι εκείνο το ταξίδι που θεώρησες μοναδικό, το ένα ταξίδι που θα σε συντρόφευε μέχρι το τέρμα, και που του έδωσες όλα τα αποθέματά σου (παρακούοντας ποιητές), έχει πια τελειώσει, λίγο πριν αρχίσει το καλύτερο κομμάτι του (τόσο λίγο πριν) όσο κι αν αρνήθηκες να αποβιβαστείς, όσο κι αν αρνήθηκες να δεις ότι η διαδρομή ήταν μονόπλευρη και η θέση σου αναλώσιμη και τώρα πια βρέθηκες ξανά χωρίς «σπίτι» - όπως παλιά, πριν συναντήσεις αυτή τη ψεύτικη ελπίδα που σε έκανε να πιστέψεις πως βρήκες το σπίτι σου...
όταν, τέλος, έχεις την οδυνηρή σοφία να συνειδητοποιείς πώς όσο κι αν αγωνίστηκες για το αντίθετο, θα είσαι τώρα πια κι εσύ ένας κούφιος άνθρωπος, ανάμεσα σε κούφιους, βαλσαμωμένους ανθρώπους.
Έτσι, με ολόισια μάτια, περνούν στο άλλο βασίλειο. Και μας θυμούνται, αν καθόλου μας θυμούνται.

Those who have crossed
With direct eyes, to death's other Kingdom
Remember us—if at all—not as lost
Violent souls, but only
As the hollow men
The stuffed men.

This is the way the world ends
This is the way the world ends
This is the way the world ends
Not with a bang but a whimper.